ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

ΠΑΡΑΘΥΡΟΕΙΔΩΝ ΑΔΕΝΩΝ

Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται πίσω από το θυρεοειδή και σε στενότατη σχέση με αυτόν. Στο μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού συναντώνται τέσσερις παραθυρεοειδείς αδένες. Οι παραθυρεοειδείς αδένες εκκρίνουν την παραθορμόνη, που συμμετέχει και ρυθμίζει τον μεταβολισμό και την ομοιόσταση του ασβεστίου.

Η κυριότερη χειρουργική πάθηση των παραθυρεοειδών είναι ο υπερπαραθυρεοειδισμός.

Υπερπαραθυρεοειδισμός: αίτια και αντιμετώπιση

Ο υπερπαραθυρεοειδισμός είναι η πάθηση που οφείλεται στην υπερδραστηριότητα των παραθυρεοειδών αδένων, με αποτέλεσμα την υπερβολική παραγωγή και έκκριση παραθορμόνης. Η υπερέκκριση αυτή οδηγεί σε αύξηση των επιπέδων ασβεστίου  στο αίμα.

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός οφείλεται σε πάθηση των παραθυρεοειδών αδένων που μπορεί να είναι:

N

αδένωμα που αναπτύσσεται σε έναν από τους αδένες (80%)

N

αδενώματα που αναπτύσσονται σε περισσότερο από 2 αδένες (5-10%)

N

διάχυτη υπερπλασία όλων των παραθυρεοειδών (~5%)

N

καρκίνος των παραθυρεοειδών( 1%)

Ποιες είναι οι κυριότερες επιπλοκές της αυξημένης παραθορμόνης για τον οργανισμό;

Η αυξημένη ποσότητα παραθορμόνης που κυκλοφορεί στο σώμα μας μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως:

N

Οστεοπόρωση: αυξημένη παραθορμόνη σημαίνει μειωμένο ασβέστιο οστών, άρα αδύναμα οστά που είναι πιθανό να υποστούν κατάγματα.

N

Νεφρολιθίαση: σε περίπτωση αυξημένου ασβεστίου, ο οργανισμός προσπαθεί να το αποβάλει με τα ούρα, αυξάνοντας την πιθανότητα εμφάνισης νεφρολιθίασης.

N

Πεπτικό έλκος: τα υψηλά επίπεδα ασβεστίου διεγείρουν την έκκριση υδροχλωρικού οξέος.

N

Αρτηριακή υπέρταση: αυξημένος κίνδυνος για αρτηριακή υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια πιθανόν λόγω αγγειοσύσπασης και βλάβης των νεφρών.

N

Ψυχολογικές διαταραχές: κατάθλιψη, αλλαγή συμπεριφοράς, συναισθηματική αστάθεια και άλλες.

Τι να περιμένω από το χειρουργείο μου για αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού;

1. ΠοΥ γΙνεται;

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται στα πλαίσια ημερήσιας νοσηλείας σε οργανωμένη κλινική, ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη προεγχειρητική, διεγχειρητική και μετεγχειρητική διαχείριση του ασθενή.

2. Ποιος εΙναι ο τΥπος της αναισθησΙας;

Ο τύπος της αναισθησίας που θα λάβει ο ασθενής είναι συνάρτηση της βαρύτητας της νόσου, των υποκείμενων νοσημάτων του ασθενή και της βούλησής του. Η χειρουργική επέμβαση σε περιορισμένη νόσο (μονοαδενική) μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία, αν και η προτιμητέα μέθοδος για τα περισσότερα από αυτά τα περιστατικά είναι η συνδυασμένη νευροληπτοαναλγησία και η τοπική αναισθησία (κάτι σαν μέθη και τοπική ταυτόχρονα). Σε περίπτωση που η νόσος είναι πιο σύνθετη ή που πρόκειται για υποτροπή τότε προτιμάται η γενική αναισθησία.

3. ΠΩς διενεργεΙται η επΕμβαση της ΠΑΡΑθυρεοειδεκτομΗΣ;

Ο ασθενής προσέρχεται νηστικός στην κλινική, κάνει εισαγωγή και στη συνέχεια ετοιμάζεται για χειρουργείο. Υποβάλλεται στο προγραμματισμένο χειρουργείο που αναμένεται να διαρκέσει περίπου 60 λεπτά. Στη συνέχεια οδηγείται στον θάλαμό που αναρρώνει στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο και την επόμενη μέρα παίρνει εξιτήριο με την κατάλληλη αγωγή. Ο ασθενής επιστρέφει στην καθημερινή του εργασιακή ρουτίνα. Τέσσερεις μέρες μετά το χειρουργείο γίνεται η μετεγχειρητική επίσκεψη και προγραμματίζεται η ανάλογη μετεγχειρητική παρακολούθηση.

4. Ποιοι τΥποι επΕμβασης εΙναι διαθΕσιμοι;

Η χειρουργική θεραπεία έχει ως σκοπό της θεραπεία του πρωτοπαθή υπερπαραθυροειδισμού και για να γίνει αυτό απαραίτητος είναι ο αιτιολογικός έλεγχος της νόσου:

  • Για να γίνει, απαιτείται η διερεύνηση του τραχήλου (ετερόπλευρη ή καλύτερα αμφοτερόπλευρη). Σε περίπτωση μονήρους αδενώματος γίνεται απλή εκτομή αυτού.
  • Σε περίπτωση υπερπλασίας γίνεται σχεδόν ολική παραθυροειδεκτομή (εκτομή 3.5 παραθυροειδών και σήμανση του εναναπομείναντα με clip in situ ή με επανεμφύτευση του στο αντιβράχιο και σήμανση με clip).
  • Σε περίπτωση καρκινώματος το χειρουργείο περιλαμβάνει εκτομή en block του καρκινώματος με το σύστοιχο λοβό του θυροειδή και περιορισμένο (αλλά διαμερισματικό) λεμφαδενικό καθαρισμό. Η επιτυχία της επέμβασης κρίνεται από βιοχημικά κριτήρια τα οποία και σημαίνουν το πέρας αυτής.

Κριτήρια επιτυχίας χειρουργείου: Η επιτυχία του χειρουργείου κρίνεται από την τιμή της PTH μετά την εκτομή του αδενώματος. Σήμερα χρησιμοποιούνται δύο κριτήρια: (1) το κριτήριο Vienna που απαιτεί πτώση >50% της PTH από την τιμή αναφοράς (αμέσως μετά την εισαγωγή στην αναισθησία πριν την τομή) 10’ μετά την εκτομή του αδενώματος., και

(2) το κριτήριο Miami: πτώση >50% από την υψηλότερη τιμή PTH (πριν της τομής ή πριν της εκτομής) τιμή 10’ μετά την εκτομή του αδενώματος.

Όπως είναι λογικό, δεν είναι ιατρικά σωστό να υποβάλλονται ασθενείς σε παραθυροειδεκτομή χωρίς τη διαθεσιμότητα διεγχειρητικής PTH (ioPTH).

Βοηθήματα επιτυχίας παραθυρεοειδεκτομής: Η παραθυρεοειδεκτομή (και ιδίως οι επανεπεμβασεις) θα πρέπει να διενεργείται με το βοήθεια ορισμένων «εργαλείων» διεγχειρητικά. Θα πρέπει να υπάρχει διαθεσιμότητα ταχεία βιοψίας καθώς και ioPTH. Χωρίς αυτά τα δύο δεν πρέπει να διενεργείται παραθυρεοειδεκτομή. Επιπλέον, ιδιαίτερα χρήσιμο είναι το διεγχειρητικό σπινθηρογράφημα και το διεγχειρητικό υπερηχογράφημα, ώστε να είναι δυνατή η εντόπιση των παραθυρεοειδών. Τέλος, χρήσιμη μπορεί να είναι και η διεγχειρητική φλουοραγγειογραφία με πράσινο της ινδοκυανίνης.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ποια μέθοδος θα χρησιμοποιηθεί κάθε φορά είναι αποτέλεσμα συμβουλευτικής μεταξύ γιατρού και ασθενή.

Κάθε μέθοδος έχει συγκεκριμένες ενδείξεις και παρουσιάζει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν προάγοντες όπως ο πόνος, η μετεγχειρητική πορεία, ο χρόνος αποθεραπείας και το κόστος.

Ιατρείο Ρόδου

Κλινική Euromedica,

Δημοτικό Διαμέρισμα Κοσκινού,

Κοσκινού 851 05

Τηλ 6947809704

Email: papavramidis@hotmail.com